هیچ چیز مثل انتظار دیوانه ام نمیکند، اگر قرار باشد صبر کنم که فُلانی فلان کار را انجام بدهد که بعد، من، برخورد مناسبی داشته باشم از دست رفته ام. بی عملی مرا میکشد، بیشتر از نه شنیدن، بیشتر از آری شنیدن، بیشتر از هر چیز دیگر. افسار احساسات و روابط ام باید دست خودم باشد. خودخواهانه اما حقیقیست.
۱۳۹۱ تیر ۲۱, چهارشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر