۱۳۸۷ خرداد ۳۱, جمعه

جامعه و روابط اجتماعی و انسانی نیازمند قربانی ست . همه آدمهای شریف و صادق وبا وجدان هم گاهی برای فرار و یا مواجه نشدن با حقایق تلخ و عریان زندگیشان دیگرانی را قربانی میکنند
من دیده ام بسیار پدر و مادر هایی را که بدون دانستن همه حقایق در باب فرزندانشان دیگرانی را با دلایلی ناکافی و یا غیر منصفانه در راه آنها قربانی کردند
اما آنچه قلب مرا به درد می آورد وضعیت قربانی هاست .قربانی ها معمولا کسانی هستند که تصمیم به شنا در جهت خلاف جریان آب گرفته اند و به زعم من فارغ از ماهیت تصمیم آنها ، خود بیش ازدیگران نیازمند توجه و مراقبت هستند
جامعه سنگدل و بی رحم است. به خودم میگویم بهای حرکت خلاف عرف جامعه بسیار سنگین خواهد بود.یادمان باشد در صورت این انتخاب بهای سنگینی باید بپردازیم پس در صورت این انتخاب جسور باشیم و همه ی مسئولیت آنرا بپذیریم و خود را برای همه عواقب آن آماده کنیم و بدانیم ما هم در این مقطع زمانی نه الزاما اما میبازیم
میگویند پروانه اگر زود از پیله خارج شود میمیرد و من هنوز نمیتوانم در این میان کسی را قضاوت کنم و راستش فقط همه را درک میکنم اما داستان حق چیز دیگریست که هنوز نمیدانم

هیچ نظری موجود نیست: